بتن دارای طبقه بندی های مختلفی است. در این مقاله به برخی از انواع بتن اشاره می کنیم.
بتن دارای طبقه بندی های مختلفی است. در این مقاله به برخی از انواع بتن اشاره می کنیم.
بتن معمولی : نوعی بتن که در آن از مواد تشکیل دهنده رایج یعنی آب، سیمان و سنگ دانه ها استفاده می شود به عنوان بتن معمولی شناخته می شود. زمان گیرش این بتن بسته به رطوبت موجود در هوا، عیار سیمان و غیره بین 30 الی 90 دقیقه است. توسعه مقاومت این بتن بعد از 7 روز شروع می شود، مقاومت رایج این بتن بین 10 مگا پاسکال تا 40 مگا پاسکال است. بعد از حدود 28 روز تقریبا 75 تا 80 درصد از مقاومت کل به دست می آید. و در روز 90، قریب به 90درصد مقاومت حاصل می شود.
بتن با مقاومت بالا: مقاومت فشاری در بتن با مقاومت بالا معمولا بیش از 6000پوند بر اینچ مربع است. این نوع بتن با کاهش نسبت آب به سیمان (W / C) تا حدود 0.35 و یا کمتر، ساخته می شود. اغلب میکروسیلیس برای جلوگیری از تشکیل کریستال های هیدروکسید کلسیم آزاد در سیمان اضافه می شود، که ممکن است قدرت مجموعه سیمان را کاهش دهد. نسبت آب به سیمان کم و استفاده از میکرو سیلیس به طور قابل توجهی کارایی آن را کاهش می دهد که برای سازه های ساخته شده از این نوع بتن یک مشکل محسوب می شود. به منظور جبران کاهش کارایی بتن با مقاومت بالا، اغلب به مخلوط این نوع بتن ، فوق روان کننده بتن افزوده می شود. سنگ دانه ها در این بتن نیز باید با دقت انتخاب شوند زیرا سنگ دانه های ضعیف قدرت کافی برای تحمل بار اعمال شده بر روی بتن را نخواهند داشت.
بتن با عملکرد بالا : این بتن دارای استحکام ،کارایی و دوام بالا است. جایگذاری این بتن آسان است. بتن با کارایی بالا بدون تفکیک فشرده می شود. گیرش و مقاوم شدن آن سریع است. این نوع بتن دارای خواص مکانیکی بلند مدت، نفوذپذیری، تراکم، گرمای هیدراتاسیون، سختی، ثبات حجم و دوام طولانی در محیط های دارای شرایط سخت است.
بتن سبک هوا دار : یکی از بزرگترین دستاوردها در زمینه فن آوری بتن توسعه بتن هوادار است. این نوع بتن در جایی استفاده می شود که در معرض خطر عمل انجماد و ذوب باشد. این نوع بتن با افزودن مواد افزودنی بتن ( مواد افزودنی هوادار) بوجود می آید.
بتن سبک : سنگ دانه های استفاده شده در بتن سبک نسبت به بتن سنگین ، دارای وزن کمتری هستند. چگالی این بتن 240 تا 1850 kg/m³ است و مقاومت بتن سبک بین 7 تا 40 مگاپاسکال متفاوت است.
بتن پاشیده (شاتکریت): بتن شاتکریت (بتن پاشیده) از هوای فشرده برای پاشیدن بتن بر روی یک قاب و یا ساختار استفاده می کند. شاتکریت ملات و یا معمولا انتقال بتن از طریق یک شلنگ با سرعتی بالا بر روی یک سطح از قبل تعیین شده است.
بتن متخلخل: بتن متخلخل شامل شبکه ای از سوراخ ها و حفره ها است که اجازه می دهد آب و یا هوا از بتن عبور کند.
بتن فشرده غلتکی : بتن فشرده غلتکی معمولا برای سنگ فرش های بتنی استفاده می شود. امکان ساخت سدهای بتنی غلتکی نیز وجود دارد.